دلنوشته های مهدوی

گل از فشارِ فراغت گلاب شد آقا
دل از ندیدنِ رویت کباب شد آقا
دوباره خواهشِ دستانِ منتظرهایت
غروبِ جمعه شد و بی جواب شد آقا

اللهم عجل لولیک الفرج

بیهوده است بی عمل اصرارهای ما
رنجیده خاطرِ تو از آزارهای ما
هرچند خوانده ایم دعای فرج ولی
بوی فرج نمی رسد از کارهای ما

اللهم عجل لولیک الفرج

از سفره تو بهره نبردم‌ تمام شد
با هر گناه توشه عمرم حرام‌ شد
این جمعه هم گذشت ولی تو نیامدی
حسرت دوباره سهم دلم از امام شد

اللهم عجل لولیک الفرج

فرصت تمام؛ ماهِ خدا رو به آخر است
چشمانِ میهمان دمِ رفتن به این در است
یا ایهاالعزیز در این جمعه ای که رفت
افطار با دعای ظهورِ تو بهتر است

اللهم عجل لولیک الفرج

این روزها که روزه ام انگار بهترم 
هر چند فیضِ روزه کامل نمی برم
بعد از دعای برای فرج موقعِ اذان
افطار کرده قبلِ لبم دیده ترم ...

اللهم عجل لولیک الفرج