فرصتِ توبه مهیاست الهی العفو
ماهِ مهمانی دلهاست الهی العفو
ما نداریم پناهی به جز آغوشِ خودت
دلخوشی مان گلِ زهراست الهی العفو
اللهم عجل لولیک الفرج
فرصتِ توبه مهیاست الهی العفو
ماهِ مهمانی دلهاست الهی العفو
ما نداریم پناهی به جز آغوشِ خودت
دلخوشی مان گلِ زهراست الهی العفو
اللهم عجل لولیک الفرج
ما را رها تو از قفسِ اشتباه کن
لطفی به این گدای بدِ روسیاه کن
گم میکنیم راهِ تو را چون که غافلیم
ما را به یک نگاهِ خودت رو به راه کن
اللهم عجل لولیک الفرج
دلم با تو که نجوا دارد آقا
تو را از تو تمنا دارد آقا
غروبِ جمعه ای دلگیر بی توست
جهان با تو تماشا دارد آقا
اللهم عجل لولیک الفرج
بوی یوسف می رسد، یعقوب وا کن دیده را
بشکن ای کنعانِ دل، دروازه ی پوسیده را
بار الها زودتر در جمعِ مشتاقان رسان
ناجیِ گمگشته از دیده ها پوشیده را
اللهم عجل لولیک الفرج
تو چشمه ای و آبِ حیاتی به جز تو نیست
امروز روی لب صلواتی به جز تو نیست
حالا تمامِ مردمِ این شهرِ پر گناه
فهمیده اند راهِ نجاتی به جز تو نیست
اللهم عجل لولیک الفرج