دلنوشته های مهدوی

ماییم و سری به تن ، دلی در سینه
فکرِ تو به سر، نقشِ رخت بر سینه
نزدیکِ غروبِ جمعه‌ای می آیی...
پر میشود از باورِ تو هر سینه ...  

اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج

باور نمیکنیم چرا ما ظهور را؟
رد کرده ایم نیمه ی صعب العبور را
بسته به ما اگر که ظهورِ امامِ عصر
از ما قبول میکند آیا قصور را؟

اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ

از روزِ عاشورا مرامِ ما نشان دارد
کی ترس از خط و نشانِ این و آن دارد
این جبهه مظلوم است اما مقتدر مانده
چون در وجودش باورِ صاحب زمان دارد

اللهم عجل لولیک الفرج

از همه دل بریده و رو به تو آورم فقط
مهرِ همه فروختم مهرِ تو میخرم فقط
در این سرای بی کسی برای حُسنِ عاقبت
تمامِ هفته روز و شب نامِ تو میبرم فقط

اللهم عجل لولیک الفرج

ساکتانِ کوچه ها هم قاتلِ زهرا شدند
قاتلِ فرزندِ او در روزِ عاشورا شدند
بی تفاوت ها شریکِ ظلمِ ظالم میشوند
منکرانِ مهدی اهلِ منفعت، فردا شوند

اللهم عجل لولیک الفرج