دلنوشته های مهدوی

بیچاره آن کس که به عشقت مبتلا نیست
بیچاره تر آن کس که با تو آشنا نیست
بغضی نشسته در گلویم عصرِ جمعه
این جمعه هم روزِ ظهورت گوئیا نیست

اَللّهمَّ عَجِّل لِوَلِیِّک الْفَرَج

میبینمت این است تنها آرزوی من
عشق به تو شد اعتبار و آبروی من
فکرِ توام هر جمعه نه هر روز و هر ساعت
بیش از منی هر لحظه تو در جستجوی من

اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ

مادری کردی همیشه، مادری کن باز هم
با نگاهِ لطف، ذره پروری کن باز هم
ما گرفتارِ بلای غیبتِ مهدی شدیم 
 شیعیان را با دعایت یاوری کن باز هم

اللّهُمّ عَجِّل لِوَلِیِّکَ الْفَرَج

ای مامِ ادب ، امِّ وفا ، امِّ بَنین
امُّ الشهدای کربلا امِّ بَنین 
جانِ پسرت باب الحوائج عباس
تو بهرِ فرج نما دعا امِّ بَنین

اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ

ما را نده حواله به جز خود به غیرها
ما را بخر برای خودت چون زهیر ها
از شَرِّ فتنه ها دلِ ما را تو حفظ کن 
در دست های توست تمامی خیر ها

اَللّهُمّ عَجِّل لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ